‘Alles op wielen’ was het thema van Taalcafé Grave, op een woensdagavond eind 2024. 

Joris kwam op de motor langs, en zo raakten we in gesprek met Hassan. Tot onze verbazing wist hij alle onderdelen moeiteloos te benoemen – hij bleek in Oeganda als monteur te hebben gewerkt, in de garage van zijn vader.
Na die avond wisselden we telefoonnummers uit. Hassan kwam eens langs voor een kop koffie en een goed gesprek, en eigenlijk is hij sindsdien niet meer weggegaan. We hebben vrij eenvoudig een TWV (tewerkstellingsvergunning) aangevraagd bij het UWV, en sindsdien is Hassan officieel in dienst.
Het gaat goed: we vormen een klein en hecht team, en Hassan past daar perfect tussen. Soms is het even zoeken – we schakelen iets te makkelijk over op het Engels, waardoor het Nederlands wat achterblijft. Gelukkig krijgt Hassan twee keer per week taalles op het azc, en we oefenen ook wekelijks samen. Zo steek ik zelf ook nog wat Luganda op!
Monteur zijn in Oeganda is wel iets anders dan hier, maar de klik is er. De wederzijdse interesse – in elkaar én in het vak – vormt een sterke basis. Hassan stelt veel vragen en wil zich graag ontwikkelen. We hebben er alle vertrouwen in dat dat goedkomt.
We merken dat Hassan zich hier op zijn plek voelt, en dat is het allerbelangrijkste. Eerder vertelde hij hoe moeilijk het was om niets om handen te hebben, en om niet gewaardeerd te worden om wie je bent en wat je kunt. Voor ons moeilijk voor te stellen – en des te mooier dat dit dat nu anders is. We hopen dat Hassan nog lang onderdeel uit blijft maken van ons team!

- Hassan en Suzanne

Uit de Nieuwsbrief van de #meedoe balie van AZC Grave - mei 2025