(Be)NELLIE – Deel 4

Het laatste verhaal over Nellie dateert van eind 2024.
Op 31 december van dat jaar stond de teller op 37.275 km. In 2024 reed ik in totaal 30.827 km met haar.

2025 – Het jaar begint

In januari maakte ik nog een paar korte toertochtjes. Op 15 januari, bij 37.840 km, stelde ik de onderhoudsarme ketting bij. Er zaten drie vaste schakels in, dus op naar Brabant Motors Grave. Daar ging er een nieuwe DID Rossi Special ketting op. Het voortandwiel was net vervangen, het achtertandwiel was nog prima.
Joris probeerde de ketting nog te claimen bij de leverancier, maar die vond 24.636 km “normale slijtage”.

Februari, maart en april reed ik weinig – het lijf werkte niet mee.

Mei – Grote beurt & Zuid-Duitsland

Op 8 mei, bij 41.707 km, kreeg Nellie een grote beurt. De kleppen stonden nog keurig en er gingen nieuwe NGK CR8EK-bougies in. Volgens de theorie zouden die het Fahr­rückeln verminderen, en in mijn beleving doen ze dat ook – al had ik er niet heel veel last van.

Eind mei ging ik een week met een groep naar Zuid-Duitsland, aan de Tsjechische grens. Daar lekker gereden. Op een bikertreff in de voormalige DDR kom je opvallend veel MZ’s tegen, ook modellen die wij hier niet kennen.

Juni – Nieuw rubber en tandwielen

Thuis reed ik nog wat toertochtjes en natuurlijk woon-werkverkeer. Voor de zomervakantie moest er nieuw rubber op. De Michelins, nog niet helemaal op, maakte plaats voor Mitas Road Force. Zelfde profiel, maar bijna €180 goedkoper. Mijn eerdere ervaringen met Mitas – ook in de regen – waren goed.

Omdat het voortandwiel inmiddels solliciteerde naar de functie van cirkelzaag, kwam er een nieuwe set tandwielen en ketting op. De DID-ketting had nog maar 10.000 km gelopen, maar het voortandwiel zat er al 16.500 km op en het achtertandwiel zelfs 34.274 km.
Ik rijd nog steeds met een twee tanden groter achtertandwiel (voor extra trekkracht), dus Joris moest op zoek naar een passend 525-tandwiel. Hij vond er een van een Transalp dat precies paste. We legden nu een 525-ketting om in plaats van een 520 – kijken of die langer meegaat. Waarom Benelli op de TRK702X een 520 monteert en op de TRK502 wel een 525… dat zal wel iets Chinees/Italiaans zijn.

Juli – Vakantie & 50.000 km

Met Nellie bepakt vertrok ik op vakantie: teller op 48.276 km. Via Luxemburg en Frankrijk reed ik naar Italië voor het Madonnina dei Centauri-treffen. Onderweg ook wat bergpassen meegepakt: de “kleine” St. Bernard is toch bijna 2.200 meter hoog.

Het treffen was zoals altijd gezellig. Op zondag reed ik mee in het defilé, maar opvallend weinig Benelli’s gezien. In de buurt maakte ik nog een stevig rondje – goede training voor de Hardknott Pass (UK). Geen bordjes, maar ik schat stukken boven de 25%. De Hardknott heb ik eerder al eens met mijn Tigertje nr. 5 gereden.

Op 14 juli verliet ik Italië richting Zwitserland. In Altavilla tikte Nellie de 50.000 km aan. Daarna via Zwitserland naar de Vogezen. Op 16 juli, onderweg over glooiende heuvels, hoorde ik een tikkend geluid. Bleek dat de bouten van de achterremklauw los zaten – de klauw tikte tegen de remschijf. Met het boordgereedschap weer vastgezet en onderweg nog regelmatig gecontroleerd.

Op 17 juli was ik weer thuis, zonder verdere problemen. Kilometerstand: 51.483 km – 3.207 km vakantieplezier.

Eind juli – Storingslampje

Op 20 juli reed ik de korte Schapenkoppenrit van MC Dordrecht.
27 juli volgde de Peelroute in Grathem, goed voor 490 km.

31 juli had ik een vrije dag en besloot een rondje te rijden. Op de snelweg bij knooppunt Hoevelaken ging het motor­managementlampje branden. Nellie had een keer overgeslagen, dus snelweg af, alles gecontroleerd, maar niets gevonden. Ook na een harde reset (accu los) bleef de fout aanwezig. De motor liep iets rommeliger.

Het dashboard meldde: Fault present P0130 en Fault history P2300. Google vertelde dat P0130 vaak wijst op een loszittende aansluiting van een ontstekingsspoel. Afgesproken om dit met Joris te bespreken zodra hij terug was van vakantie.

Augustus – Diagnose & oplossing

Op 5 augustus, de eerste werkdag van Brabant Motors Grave, vertrok ik om half negen richting Grave. Onderweg sloeg Nellie af en toe over, en zelfs twee keer helemaal af. Gelukkig kon ik veilig stoppen, starten en weer door.

Bij BMG ging Nellie naar de eerste hulp. Na een diagnosetest door dr. Jarno bleek waarschijnlijk een bobine de boosdoener. Dit werd bevestigd tijdens een proefrit. Er werd een nieuwe bobine besteld en ik reed tijdelijk op een Triumph Sprint 1050 ST – zo’n dikke driecilinder is toch wel héél fijn.

Op 7 augustus kwam het bericht dat Nellie weer klaar was. Het bleek niet de bobine zelf, maar de bout die de klem van de bobine vastzet – en die dient ook als massa. De bout was losgetrild. Met een tapeind en moertje was het probleem opgelost. Meteen ook de olie ververst – dat was alweer 11.000 km geleden.

Nellie loopt weer als vanouds.